Çay (thee) wordt door Turken heel de dag en overal gedronken, zoals wij koffie. De theecultuur is veel simpeler dan de Britse of Japanse; minder gecompliceerd. Thee wordt geschonken in tulpvormige glaasjes, is heel heet, donkerrood en sterk.
Een geconcentreerd theemengsel staat heel de dag op het vuur en wordt aangelengd met kokend water. Theezakjes worden als een ‘barbaarse’ westerse afwijking gezien. Je drinkt nooit één glasje thee, maar net als chips, pinda’s en andere snacks altijd meer dan een. Wanneer je de sterke thee die de Turken drinken te bitter vindt, vraag dan om açık çay (slappe thee).
In de Grote Bazaar, maar ook in allerlei kleinere markten in Istanbul zie je mannen lopen met dienblaadjes met glaasjes thee. Zij doen heel de dag niets anders dan thee maken en rondbrengen. Wat een dienstverlening!
Meer ontdekken van mijn Istanbul?
Bestel dan hier mijn Wandelgids bij uitgeverij Odyssee