Aan het begin van de winkelstraat Istiklal Caddesi, wanneer je naar beneden gaat richting Galatatoren, zie je meteen links een voormalig klooster van de mystieke soefi-orde der dansende derwisjen, het oudste van de stad.
De zogeheten Mevlevi soefi-orde van dansende derwisjen werd gesticht door een van de zonen van de Perzische soefidichter Jalal ad-Din Rumi uit de 13e eeuw.
Rumi is ook bekend als Mevlana of Mevlevi (onze meester), en stierf in 1273 in Konya, waar de laatste 50 jaar van zijn leven doorbracht en zijn praalgraf is. Rumi schreef ruim 3.000 liefdesgedichten aan zijn leermeester, de rondtrekkende derwisj Shams uit Tabriz, aan de profeet Mohammed en aan God. Zijn gedichten zijn nog steeds populair, niet alleen onder moslims. In de Verenigde Staten zijn bundels met zijn poëzie bestsellers.
Het Mevlevi Tekkesi (klooster) hier in Istanbul stamt uit 1491 en is tegenwoordig een museum.
Atatürk verafschuwde de soefigenootschappen als bolwerken van reactionairen, die volgens hem de modernisering van Turkije in de weg stonden. Als onderdeel van zijn culturele en politieke revolutie gaf hij in 1925 bevel om alle kloosters te sluiten en de genootschappen te verbieden.
Ondergronds zijn de soefi-orden altijd blijven functioneren. Nu mogen de derwisjen – louter voor de toeristen – weer optreden als onderdeel van culturele programma’s. Dit straatje is vernoemd naar een van de beroemde dichters en leiders (dede) van deze kloostergemeenschap, sjeich Galib dede. Zijn praalgraf is het tweede gebouw links nadat je door de hoofdingang naar binnen bent gelopen.
Even verder aan de rechterkant kun je kaartjes kopen om het voormalige klooster te bezoeken. Ook kun je hier tickets kopen voor een voorstelling van de dansende derwisjen.
Het hoofdgebouw is niet het originele uit 1491. Dat brandde totaal af tijdens de grote brand van 1765. Het huidige pand dateert van 1796.
Bewonder ook de Ottomaanse grafzerken rondom de praalgraven. Ze hebben opschriften in het Ottomaanse Turks, geschreven met Arabische karakters. De grafstenen van mannen zijn getooid met een hoofddeksel, een tulband of een fez. Die van vrouwen zijn te herkennen aan de afgebeelde planten met bloemen. Het aantal bloemen geeft symbolisch aan hoeveel kinderen zij had.
Wil je meer weten van mijn Istanbul? Bestel dan mijn Wandelgids voor je volgende bezoek bij mijn uitgever Odyssee. Veel plezier!
https://www.odyssee-reisgidsen.nl/gids/wandelen-in-istanbul