Wie de wijk naast de Fatih-moskee op woensdag bezoekt, krijgt een extra bonus: de weekmarkt.
‘Buyurun abla’ – Kijk eens hier zuster! – roepen de handelaren de prijsbewuste huisvrouwen toe. Jonge moeders moeten hun aandacht verdelen tussen hun kroost en de kraampjes. ‘Anne, anne’ (mama, mama)’, zeuren de kinderen.
De moslima’s zijn kuis gekleed in wijdvallende, lange mantels die al hun vrouwelijke vormen verhullen. Hun haar gaat verborgen onder islamitische hoofddoeken. Meer dan elders in de stad zie je hier vrouwen met de uit Iran overgewaaide ‘chador’, zwarte gewaden die alleen de neus en ogen vrijlaten. Anti-klerikale Turken schelden hen uit voor ‘kakkerlakken’ en noemen deze buurt ‘klein Teheran’.
Verrassend is dat deze moslima’s niet in alles conservatief blijken te zijn. Bij een kraampje dat sexy lingerie verkoopt, nemen ook de meest preuts geklede vrouwen erotische ondermode in de hand en informeren naar de prijs.
De markt met zijn ongekende variëteit aan geuren, kleuren en producten, is een feest voor de zintuigen. Groente en fruit zijn met liefde uitgestald: rode radijsjes bovenop groene kroppen sla, rode en gele appels mooi in piramides opgestapeld naast gele bananen, oranje wortelen allemaal keurig in het gelid, net als de wit-groene preistengels, en ongewoon grote granaatappelen, sommige opengesneden zodat het donkerrode vruchtvlees met de glimmende ‘edelsteentjes’ beter uitkomen. Het zijn plaatjes die lijken op de fruitstillevens van Caravaggio en Hollandse meesters uit de Gouden Eeuw.
Deze bazaar is als een omgevallen toren van Babylon. Naast Turks kun je er ook Koerdisch, Arabisch, Azeri en Russisch horen. Oudere Koerdische vrouwen in wijde harembroeken en tatoeages op voorhoofd, kin en vingers, graaien in bakken met stofjes. Sjouwers met manden op hun gekromde ruggen werken zich in het zweet. Scholieren in uniform stoeien uitgelaten met elkaar, blij dat de schooldag voorbij is.
Even verderop snijdt Ismail Usta, met zijn grijze baard en lang dönermes, dunne plakjes van de gemarineerde en geroosterde kipfilet aan het spit. Zijn collega Şükrü maakt een broodje döner kebab (shoarma) klaar met pide brood, patat, tomaat en zoetzuur. Knoflooksaus is er niet. Wel ketchup en mayonaise, als je er om vraagt.
Ontdek meer van mijn Istanbul met de wandelgids die ik schreef.
Hier te bestellen: http://bit.ly/38zAppV