Mijn naam is Eva en ik ben 15 jaar. In de voorjaarsvakantie ging ik samen met mijn ouders, Kristel & Lucas, en mijn zusje Iris (13 jaar) voor 5 dagen naar Istanbul. Mijn moeder organiseert namelijk een bijeenkomst voor een Europees netwerk over gezondheidszorg voor oudere migranten in Istanbul. Hierdoor hadden we al wat advies gekregen over het verblijf in de stad van een van haar Turkse collega’s.
We sliepen in het hotel Vizyon in de wijk Avcillar (voor maar 15 euro per persoon, per nacht, inclusief ontbijt!). Dit was niet zo in de buurt van het centrum, maar we hadden gelukkig een speciale Istanbul-kaart van mijn moeder`s collega gekregen, waardoor we binnen ong. 45 minuten in het centrum waren. Dit kostte maar 2 lira, dus ongeveer 60 eurocent. Elke keer dat je een trein/metro/bus/boot instapt, kost dit rond de 2 lira.
Door deze Istanbul-kaart konden we ons heel makkelijk en snel door de stad verplaatsen. Zo hebben we in 5 dagen een heel goed beeld kunnen krijgen van Istanbul. Het openbaar vervoer zit altijd goed vol en je vindt er vooral locals. Toen ik met mijn ouders en zusje in de bus praatte, keken sommige mensen ons wel gek aan (door onze rare taal). We hadden in de bus ook een heel lief Turks stel ontmoet. Zij hadden 50 jaar in Nederland gewoond en zijn toen weer verhuisd naar Istanbul. Door dit soort gesprekken merk je hoe vriendelijk en nieuwsgierig de meeste inwoners van Istanbul zijn!
Het leukste stukje van Istanbul vond ik de buurt rond de Galatatoren. Hier vind je wat alternatievere winkeltjes. Er zijn veel muziekwinkels, kledingwinkels en kunstzinnige winkels. Maar ook het Aziatische deel was heel mooi. Je kan hier ook makkelijk komen door de boot te nemen over de Bosporus. Hierdoor krijg je weer een heel nieuw zicht op de stad.
In Istanbul zag je ook heel veel zwerfkatten en zwerfhonden. Bijna alle honden en katten die ik zag, zagen er heel gezond uit. De honden lagen vaak vredig te slapen, terwijl ze zich in de drukste delen van de stad bevonden.
Ik snapte eerst niet hoe ze er zo goed uit konden zien, terwijl ze geen baasje hadden, maar toen kwam ik erachter dat iedereen hun baasje was. Toen m’n vader wat eten in de prullenbak wilde gooien omdat het op de grond was gevallen, zei een groepje jongens dat je het apart moest leggen zodat het later aan de dieren kon worden gegeven.
Toen we langs de Starbucks liepen, zagen we iemand van de bediening van de Starbucks een half afgekloven broodje aan een zwerfhond geven. De honden waren ook erg aanhankelijk. Er waren veel mensen die met ze knuffelden en speelden.
Tijdens ons verblijf in Istanbul heb ik een filmpje gemaakt. Hierin is ook een heel leuk deel van de stad te zien, namelijk; dakterrassen én lekker eten! Omdat Istanbul zo’n enorme stad is, is het fantastisch om op een mooi dakterras te zijn. Het uitzicht is werkelijk adembenemend! Ik ben zelf een vegetariër en heb gemerkt dat je in Istanbul heerlijk vegetarisch kan eten. De pannenkoek met spinazie stond vaak op de menukaart en is een echte aanrader. Ik weet niet zeker of het typisch Turks of ‘Istanbuls’ is, maar daar leek het wel op.
Wil je een goede indruk krijgen van de stad? Kijk dan naar mijn filmpje van 3 minuten! We hebben zowel het Europese als het Aziatische deel van Istanbul bezocht en veel verschillende wijken gezien.
Gastblogje van Eva Land