Wanneer je bij het Pera Palas hotel links de straat inloopt, zie je na het kruispunt aan de rechterkant een groot wit gebouw met een klassieke voorgevel.
Hoog boven de imposante ingang is de Amerikaanse adelaar in reliëf gebeiteld met een bundel pijlen in zijn linker klauw en een olijftak in zijn rechter klauw, samen symboliserend dat de Verenigde Staten ‘vrede willen, maar altijd klaar zijn voor oorlog’.
Voor dat het dienst deed als de Amerikaanse ambassade was dit cultureel juweeltje het onderkomen van een Italiaanse familie. In 1873 gaf Ignazio Corpi, een scheepsbouwer uit Genua die in Istanbul rijk was geworden, opdracht deze vorstelijke woning te bouwen. De Italiaanse architect van signor Corpi importeerde het benodigde marmer uit Carrara, aan de Toscaanse kust, en palissanderhout voor de vloeren, deuren en kozijnen uit Piemonte.
Bekende Italiaanse kunstenaars uit die tijd maakten muurschilderingen met afbeeldingen van Griekse mythologische scènes in de hal en op de plafonds van de Grote Zaal van het Palazzo Corpi. Bouwvakkers en kunstenaars werkten in totaal negen jaar om het paleisje te voltooien. Het prijskaartje dat er aan hing was 99.000 Ottomaanse gouden lira’s (ongeveer $7 miljoen omgerekend naar de waarde van nu).
Iganzio heeft maar heel kort kunnen genieten van zijn paleisje. Kort na de oplevering overleed hij. Zijn neven verhuurden het gebouw in 1882 aan de Amerikaanse ambassadeur, John G.A. Leishman, een rijke staalmagnaat die de huur uit eigen zak betaalde. In 1906 verhoogde Amerika de status van het gebouw tot ambassade. Leishman kocht het gebouw uit eigen middelen voor een bedrag dat nu ongeveer 2,5 miljoen dollar zou zijn. Tot zijn teleurstelling en woede was het Congres niet van zins het Palazzo Corpi van hem te kopen. Toch werd het, op een bizarre manier, eigendom van de Amerikaanse overheid.
Leishman, een goede pokerspeler, bedacht een plan. Bij zijn volgende bezoek aan Washington in 1907 gaf hij een groot feest waarvoor hij ook de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, de leden van de commissies buitenlandse zaken van het Huis en de Senaat, en de belangrijkste leden van de commissie voor begrotingszaken uitnodigde. Het feest duurde tot diep in de nacht en eindigde met talloze sessies poker.
De ambassadeur verloor opvallend veel geld. Tot slot zette hij zijn ambassade in. “Dit is de deal”, zei hij. “Winnen jullie dan betaal ik de waarde van het gebouw. Win ik dan betalen jullie diezelfde som aan mij en is het gebouw van de staat”.
Leishman liet zijn bourbon staan, begon serieus te spelen, en won. Het Congres draaide op voor de kosten en betaalde de ereschuld aan de ambassadeur. Daarmee werd Palazzo Corpi de enige Amerikaanse diplomatieke vestiging die via een pokerspel in handen van de Amerikaanse overheid kwam.
Van 1937 tot 2003 diende het gebouw als consulaat-generaal en in 2014 kocht de Britse hotelketen Soho House het pand en begon met uitgebreide restauratiewerkzaamheden om het in zijn oude glorie te herstellen.
De Amerikaanse ambassade verhuisde naar Ankara, dat na het uitroepen van de Republiek Turkije in 1923 de nieuwe hoofdstad werd. Het oude gebouw kreeg een lagere status, die van consulaat-generaal. In 2003 verhuisde het naar een nieuw, bunkerachtig, en veiliger complex gebouwd op een heuvel dat uitkijkt op de Europese oever van de Bosporus.
Wil je meer bijzondere verhalen over Istanbul?
Bestel dan mijn wandelgids hier http://bit.ly/2VuDCTN of in de boekhandel.