Toeristen die voor het eerst in een grote stad komen, zijn een potentiële prooi voor criminelen die zich voordoen als behulpzame gastheren. Op uitnodigingen om een glaasje thee te drinken in de Grote Bazaar of in een van de vele theehuisjes kun je gerust ingaan. Maar keurige heren die je willen ‘helpen’ om een ‘leuke bar’ te vinden of een ‘mooie nachtclub’ moet je altijd wantrouwen.

Als waarschuwing hier nog eens de ervaringen van een Nederlandse toerist, die ik een paar jaar geleden optekende.

“Naïef? Helemaal niet”, zegt de gedupeerde Amsterdammer Robert Greene. “Ik ben een wereldreiziger. Gemiddeld ben ik een keer per maand in het buitenland”.

Toch is hij in Istanbul met open ogen in de val gelopen. Vier Turken hebben hem bedreigd en 885 euro afgeperst.

Emotioneel is het een zware klap. “Sinds mij dit is overkomen, slaap ik ‘s nachts slecht. Ik ben onrustig en voel me onveilig als ik ergens alleen sta. Ik had niet verwacht dat ik er zoveel last van zou hebben. Op het moment dat het gebeurt lijkt het allemaal onwerkelijk. De nachtmerrie begint pas daarna.”

De marketing manager besloot voor een lang weekend naar Istanbul te gaan. Niet zoals gebruikelijk met zijn partner of vrienden maar alleen.

Hij reisde met de KLM en verbleef in het luxe Crowne Plaza Hotel, op loopafstand van de Grote Bazaar, de Aya Sofia en de Blauwe Moskee. Na een relax sessie in de historische Cemberlitaş hamam ging hij op zoek naar een leuke bar om wat te drinken. Op straat sprak een keurige Turkse heer hem aan. “Hij was erg vriendelijk en had een mooie, donkerblauwe BMW. Ondanks mijn terughoudendheid, besloot ik mee te gaan naar de bar die hij adviseerde. Hij kwam betrouwbaar over en wist mij op mijn gemak te stellen.”

In de bar vroegen twee vrouwen of ze mochten aanschuiven. Greene vond dit geen probleem, temeer omdat ze er niet als hoertjes uitzagen en ‘ik toch niet op vrouwen val’.

Na middernacht en drie glaasjes wijn wilde hij vertekken. Hij kreeg een rekening van 1732 euro, inclusief de tien glaasjes wijn van de dames en de drank van de Turkse ‘begeleider’, die voorstelde ieder de helft te betalen.

Toen Greene weigerde en bovendien zei dat hij zoveel geld niet had, werd hij omringd door vier potige kerels. Zij bedreigden hem en gingen met hem mee naar een geldautomaat waar ze hem dwongen om te pinnen. Dat was rond kwart voor een ’s nachts. Hij pinde het maximumbedrag. Hij werd terug naar de bar begeleid en moest na een kwartier – toen het in Nederland net na middernacht was en dus een volgende dag – terug naar het geldautomaat om weer te pinnen. “Dat deden ze expres”, aldus Greene. “Je kan maar een keer per dag het maximale bedrag pinnen”.

In totaal heeft hij 885 euro voor drie glaasjes wijn betaald. Drie maal duurder dan zijn vliegticket.

In zijn hotel kreeg hij te horen dat hij blij moest zijn dat hem niets ergers was overkomen.

Greene ging naar twee verschillende politiebureaus om aangifte te doen. “Niemand sprak Engels. Ik moest een Turkse vriend in Nederland opbellen die kon optreden als tolk. De politie geloofde mij niet en zei dat ik waarschijnlijk mijn verzekering wilde oplichten.”

Een medewerkster van het Nederlandse Consulaat in Istanbul vertelde hem dat er vaker toeristen slachtoffer worden van dit soort afpersingspraktijken. Hoe vaak is niet bekend, aldus een woordvoerder van Buitenlandse Zaken in den Haag, die opmerkt dat het bedrag waarvoor Greene is afgeperst ‘wel uitzonderlijk hoog is’.

Greene wil ondanks zijn traumatische ervaring terug naar Istanbul. “Al was het alleen maar om van dit negatieve gevoel af te komen. Het is niet prettig om alle Turken te wantrouwen. Het gevoel moet slijten”.

Bekijk de video Oplichters in het buitenland: Istanbul – SBS6

http://bit.ly/105kjZo